ادبی

بهار آمد هوا را کرد خوشبو 

حضور لحظه ها را کرد خوشبو 

شکوفا از نسیمش زندگی شد

فضای ذهن مارا کرد خوشبو 

مشیدر

ادبی...

چو برگ کاه در باد شمالی

هوای ذهن و دل خشک است و خالی

از آن مردان بارانی  و سرشار

نمی بینم کسی در این حوالی

مشیدر

ادبی...

دلم خواهد که با ایمان بمیرم

به آیین مسلمانان بمیرم

دم صبحی به لبخند نسیمی 

چنان شمع سحر آسان بمیرم

مشیدر 

ادبی...

کمی لبخند با طعم اشاره

نشسته بر لب آن ماه پاره

شب ابری دنیای امیدم

دوباره شد پر از باغ ستاره

مشیدر

ادبی...

دلم دارد هوای یک دوبیتی

دل و جانم فدای یک دوبیتی

نمیخواهی بدانی کیستم من؟

طنین غم ،صدای یک دوبیتی

مشیدر

ادبی...

دلم خواهد که مردم شاد باشند

رها از دست استبداد باشند

در انجام امور دینی خود

به هر مذهب،همه آزاد باشند

مشیدر

ادبی...

خدایا عید آمد ،ما فقیریم

 

 

همه. از زندگی تلخ سیریم

نجات بندگان بر عهده توست

اسیر فکر آدمهای پیریم

مشیدر

ادبی...

همه جا آب و آبادی درخت است

 

هوای خوب تعدادی درخت است

به دست خود درختی را بکاربم

برای زندگی، شادی درخت است

 

من و تو هر دوتا از این دیاریم

دوتایی سهمی از این باغ داریم

به نام یادگاری هم که باشد

بیا با هم درختی را بکاریم

ادبی...

بیا تا دایما سرسبز باشیم

به سبزی چمن سر سبز باشیم

درختی را بکاریم و همیشه

به نامش در وطن سر سبز باشیم

مشیدر

ادبی...

"به دست خود درختی مینشانم"

که بعد از رفتنم باشد نشانم

بروید سایه ساری و خداوند

کند دست خودش را سایبانم

مشیدر

ادبی...